بررسی توان تاب آوری مناطق در برابر مخاطرات (مطالعه موردی: استان کهگیلویه و بویراحمد)

سنجش میزان تاب‌آوری شهرها و مناطق با استفاده از شاخص‌های مناسب به برنامه ریزان و تصمیم‌گیرندگان در درک توان و قابلیت مناطق در برابر مخاطرات طبیعی و انسانی به‌منظور تدوین استراتژی‌ها و برنامه‌های مناسب کمک شایانی می‌کند. هدف اصلی این پژوهش بررسی توان‌های شهرستان‌های استان کهگیلویه و بویراحمد با بهره‌گیری از رویکرد تاب‌آوری منطقه‌ای می‌باشد. پژوهش ازنظر روش، توصیفی-تحلیلی و ازنظر هدف، کاربردی می‌باشد. جامعه آماری این پژوهش شهرستان‌های استان کهگیلویه و بویراحمد طبق تقسیمات سال 1390 می‌باشد. داده‌های موردنظر از طرح آمایش استان استخراج گردید. از 31 شاخص سه بخش سرمایه انسانی، طبیعی و فیزیکی به‌منظور سنجش تاب‌آوری منطقه‌ای استفاده گردید. برای تحلیل داده‌ها از روش آنتروپی شانون به‌منظور وزن دهی و تکنیک مورا جهت رتبه‌بندی بهره گرفته شد. نتایج بیانگر این است که شهرستان‌های بویراحمد، کهگیلویه، گچساران، دنا، باشت، چرام و بهمئی ازنظر شاخص‌های تاب‌آوری منطقه‌ای به ترتیب رتبه یک تا هفت را به دست آوردند. ضروری است جهت تقویت تاب‌آوری منطقه‌ای و تاب‌آوری شهرستان‌ها شاخص‌های مثبت مانند طول راه‌ها، خدمات ارتباطی و درمانی افزایش یابد و شاخص‌های منفی مانند بیکاری، بارتکفل، تراکم جمعیت کاهش یابند.